Pałac Rohan jest jednym z głównych zabytków francuskiej architektury z XVIII wieku. Wspaniała budowla została zamówiona przez księcia-biskupa Armanda-Gastona de Rohan-Soubise, który chciał zademonstrować potęgę francuskiej korony w mieście, które właśnie wróciło pod panowanie francuskie, oraz triumfalny powrót katolicyzmu do miejsca, które niedawno było bastionem reformacji protestanckiej.
Pałac Rohan w Strasburgu, zbudowany w latach 1731-1742 pod kierunkiem znanego architekta Josepha Massola i inżyniera Roberta de Cotte, miał służyć jako oficjalna rezydencja książąt-biskupów. W 1744 roku pałac Rohan gościł króla Ludwika XV, a na początku lat 70. XVIII wieku Maria Antonina odwiedziła go podczas swoich podróży do Strasburga.
W latach 1805-1806 pałac był rezydencją francuskiego cesarza Napoleona I i jego pierwszej żony, Josephine de Beauharnais. Na jego polecenie wiele sal i pokoi zostało przeprojektowanych według jego gustu. Później, w 1810 roku, druga żona Napoleona, Maria Ludwika, spędziła tutaj swoją pierwszą noc na francuskiej ziemi. Dziś kompleks jest jedną z najpopularniejszych atrakcji w Strasburgu.
Położony w bezpośrednim sąsiedztwie katedry w Strasburgu, pałac był zamieszkiwany przez rodzinę Rohan, wpływowych francuskich szlachciców z Bretanii
Pałac jest zbudowany na niemal kwadratowym fundamencie, który opada w kierunku rzeki Ill i jest podzielony galerią wokół wewnętrznego dziedzińca składającego się z trzech części. Na południe od niego znajduje się główne skrzydło z dwoma reprezentatywnymi, klasycznymi fasadami, rozciągającymi się na całej szerokości budynku. Najbardziej ekstrawagancka i dominująca fasada pod względem ogólnego wrażenia to ta zwrócona w stronę rzeki, wyróżniająca się niewielkim tarasem z kutymi balustradami. Wewnętrzne bramy prowadzące do katedry są chronione dachem i ozdobione rzeźbami religijnymi.
Komnaty księcia-arcybiskupa, które można dziś zobaczyć w niemal oryginalnym stanie, są podzielone na wzór Pałacu wersalskiego – na wielkie apartamenty (pokoje z widokiem na rzekę) i małe apartamenty (pokoje dziennego użytku z widokiem na wewnętrzny dziedziniec). Po obu stronach enfilady znajdują się dwa przestronne pomieszczenia rezydencji – jadalnia i biblioteka, które sięgają wzdłuż całego budynku. Biblioteka pełni również rolę bardzo małej kaplicy zamku.
