Ponad wiek temu zakończyła się Pierwsza Wojna Światowa. Jednak nawet po takim czasie w różnych zakątkach świata można nadal znaleźć różnorodne przypomnienia o wojnie. Szlak 52 Tuneli (znana również jako Droga 52 Tuneli, Strada delle 52 Gallerie), zbudowana przez włoskich żołnierzy podczas Pierwszej Wojny Światowej, to ścieżka wcielona we mgle dla zwierząt pociągowych. Podróżnicy będą przechodzić przez dziesiątki ciemnych kamiennych tuneli, z każdym mającym swoją własną nazwę, wzdłuż tej trasy o całkowitej długości 6,3 kilometra. Ta słynna droga znajduje się niedaleko jeziora Garda, w prowincji Vicenza, w regionie Wenecja Euganejska.
Szlak 52 Tuneli została zbudowana, aby zaopatrywać wojska włoskie broniące pasma górskiego Monte Pasubio przed siłami austro-węgierskimi. Armia wroga zdołała zdobyć dominujący szczyt w północnej części pasma, czyniąc pierwotną drogę zaopatrzeniową podległą ostrzałowi artylerii. W związku z tym konieczne było wybudowanie nowej drogi.
Budowa tej nowej strategicznej trasy rozpoczęła się w lutym 1917 roku i została zakończona pod koniec listopada tego samego roku. Droga była absolutnie niezbędna, ponieważ była jedynym sposobem na dostarczanie zaopatrzenia na szczyt góry. Budowa zajęła mniej niż rok, bez dostępności nowoczesnej technologii ani specjalistycznych maszyn. Podstawowym narzędziem używanym były materiały wybuchowe, a główną siłą roboczą byli saperzy.
Ponad połowa drogi składa się z tuneli, z których każdy otrzymał swoją nazwę od budowniczych. Wszystkie tunele różnią się wielkością, przy czym najdłuższy ma 318 metrów, a najkrótszy zaledwie 8 metrów długości. Niektóre tunele są ozdobione dekoracyjnymi łukami na ich wejściach.
Dzisiaj Szlak 52 Tuneli jest otwarta dla zwiedzających, pozwalając im przemierzyć ją od początku do końca, choć nie jest to spacer dla tych o słabym sercu. Wyższe podejścia mogą być nawet niebezpieczne. Jednak ci, którzy podejmą tę podróż, będą świadkami zapierającego dech w piersiach połączenia natury i umiejętności inżynierskich.